تصویر گوش
مادامي كه تلخي زندگي ديگران را شيرين مي كني
بدان كه زندگي مي كني .
(( هلن كلر ))
![]()
![]()
تقديم به همه ي معلّمان ، به ويزه معلّمان دانش آموزان استثنايي ![]()
![]()
![]()
از یک کلام جان فزا ، صد مرده احیا می کنی
هنگام تعلیم سخن ، کار مسیحا می کنی
هردم که می گویی سخن ، جان می دهی مارا به تن
درجان دمیدن در بدن ، اعجاز عیسی می کنی
با دانش خود هر زمان ، بخشی حیات جاودان
خضری وآب زندگی ، در ساغر ما می کنی
دستت چوشد از گچ سپید ، آمد ید بیضا پدید
یعنی به هنگام عمل ، اعجاز موسی می کنی
نوحی و با کشتی خود ، ما را به ساحل می بری
چون ناخدایی با خدا ، رو سوی دریا می کنی
طاغوتها شد سرنگون ، از ضربه ی گفتار تو
همچون خلیل بت شکن ، راز بت افشا می کنی
موسی یدی عیسی دمی ، فرزند پاک آدمی
در کار آدم پروری ، پیغمبری ها می کنی
احمدمعلّم بوده است ، خود این سخن فرموده است
با پیروی از نقش او ، نقش خود ایفا می کنی
شغل تو شغل انبیا ، گفتِ تو گفتار خدا
اقرإ باسمه گویی و ، درس خود انشا می کنی
نادان که جانش مرده است ، کوری که دل افسرده است
با معجز خود هر دو را ، دانا و بینا می کنی
با مهر و با لطف و صفا ، دل را تسلّی می دهی
با دانش و دین و هنر ، جان را مداوا می کنی
جویند ی یابنده ای ، درکشف استعداد ها
هر گوهر نایاب را ، با شوق پیدا می کنی
بس قوّه ها آید به فعل ، از قدرت گفتار تو
هر غنچه ی نشکفته را ، چون گل شکوفا می کنی
انسان انسان پروری ، گر درحقیقت بنگری
درنقش شاگردان خود ،خود را تماشا می کنی
تنها نه با علم و عمل ، اندیشه ها می پروری
از عشق در دلهای ما ، صد شور برپا می کنی
در پرتو خود ساختی ، از ذرّه ها خورشید ها
هر روز خورشید دگر تقدیم دنیا می کنی
هرگز نداری غیر حقّ ، از حقّ تمنّای دگر
گر غیر حقّ باشد یقین ، ترک تمنّا می کنی
|
سازمان پژوهش و برنامه ريزی درسی | |
|
انتشارات مدرسه | |
|
دفتر تاليف | |
|
دفتر انتشارات کمک آموزشی | |
|
موسسه پژوهشی | |
|
رشد |
1- تمرينات فراستيگ
2- نقطه چين ها
3- ناقص نوشتن کلمات واز کودک بخواهيم تا آنها را کامل کند
4- برتري جانبي تعيين گردد
5- تقويت هماهنگي چشم ودست
مقدمه
«الرحمن علم القرآن خلق الانسان علمه البيان»
شنيدن و خواندن وسيله ايست براي پي بردن به افكار ديگران و گفتار و نوشتن وسيله ايست براي آگاه ساختن ديگران از مقاصد و افكار خود. بنابراين تمام كوششهايي كه در زمينه آموزش زبان دردبستان انجام مي گيرد بايد در جهت پرورش اركان چهارگانه آن يعني شنيدن – گفتن – خواندن و نوشتن باشد. اما سؤالي كه در اينجا مطرح مي شود اين است كه چرا دانش آموزان ما در املا ضعف دارند ؟ به روايتي اشكال كار در كجاست ؟ معلم؟ دانش آموز؟ و شايد هم خانواده ؟
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
**مطالبی در خصوص املا نویسی و دیکته در ابتدايي**
مقدّمه :
برای انجام هر کاری ، مثال ادامه تحصیل ـ ازدواج ـ احداث ساختمان ـ خرید ـ مسافرت و جشن عروسی ، مهمانی و جشن تولّد و غیره به برنامه ریزی دقیق نیاز هست.
ـ تعریف برنامه ریزی: برنامه ریزی جریانی است مداوم ، حساب شده، دورنگی، باهماهنگی عوامل فیزیکی و نیروی انسانی جهت رسیدن به هدف مورد نظر می باشد.
برنامه ریزی : دینامیک و پویا
عدم برنامه ریزی: حالت استاتیک ، درجا قدم زدن هست و هیچ گونه پیشرفت هم ندارد برای برنامه ریزی تفکّر و اندیشه لازم است. حدیث شریف«تفکّر الساعه اَفضُل مِن عباده سبعین سنه» یعنی:«یک ساعت تفکر اَفضل از 70 سال عبادت است».
*مطالبی در خصوص انشا نویسی در مقطع ابتدایی*
ـ مقدّمه:
استحضار دارید که هر چه نوشتار به گفتار نزدیک تر و ساده تر باشد فهم آن برای خواننده آسانتر است . ساده نویسی خود هنری است ارزنده و درخور ستایش که از هر نویسنده ای بر نمی آید . این پندار که ساده نویسی ، نویسنده را از سبک نویسندگی اش دور می کند درست؟ نیست!مثال(داستان راستان شهیداستاد مطهری)
| ||
| ||
| ||
|
زبان اشاره فارسی ۳، نویسندگان: ایران بهادری، مرتضی پیروزی، حبیب تهرانی زاده، محسن لوح موسوی، رضا محمودی، ویراستار: فریده همتی، تهران، انتشارات سازمان بهزیستی کشور و دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، ۱۳۷۸، ۲۶۸ صفحه، مصور سیاه و سفید، ۶۰۰۰ ریال

استفاده از برگه مچاله شده
در این روش کلمات کلیدی را روی کاغذ نوشته و پس از مچاله کردن آن را در اختیار دانش آموزان قرار می دهیم. دانش اموزان پس از خواندن کلمه مورد نظر به گروه های دیگر سرکشی می کنند، تا کلماتی را که شبیه نوشته خودشان هست پیدا کنند و با گروه جدید یک جمله بسازند.
املای آبی
این روش با استفاده از بطری های خالی سس، نوشابه یا قطره چکان و آب قابل اجراست. در این روش دانش آموزان به حیاط مدرسه برده می شوند. کلماتی را معلم می گوید و دانش آموزان با آب و فشار بطری کلمه مورد نظر را روی زمین می نویسد.
املای توپی
کلمات کلیدی یا مهم را روی کاغذی نوشته و روی توپی می چسبانیم. هر بار توپ را به طرف یک دانش آموز پرت می کنیم، او پس از دیدن کلمه با آن جمله ای می سازد و آن جمله را به کل کلاس می گوی.
کلمه گم شده
چند کلمه را به صورت صحیح روی تابلو می نویسیم، به دانش آموزان می گوییم که به کلمات توجه کنند. یکی از دانش آموزان را از کلاس بیرون می فرستیم و یکی از کلمات را پاک می کنیم تا وقتی دانش آموز وارد کلاس شد، حدس بزند کدام کلمه پاک شده است و آن را مجددا بنویسد.
نوبت کیه؟
در این روش بخش های هر کلمه و یا ترکیب ها را در کارت هایی نوشته و به دانش آموزان داده می شود. آموزگار کلمه ای را نام می برد. هر دانش آموزی که با کارتهایی که در دست دارد و می تواند کلمه را بسازد بیرون می آید. یکی دیگر از دانش آموزان به صورت انتخابی یا داوطلب آن کلمه را روی تخته کلاس می نویسد.
اسم - فامیل
این همان بازی قدیمی است، با این تفاوت که ستون ها کمتر است. در ضمن صدای اول کلمه مورد نظر چاپ شده است.
املای مشارکتی
در این روش املاگویی باید هر گروه یک جمله را آماده می کند و به ترتیب برای کلیه دانش آموزان کلاس دیکته می کند. باید به این نکته توجه داشت که، در هر گروه یکی از اعضا جمله را می گویدو دیگر اعضا می نویسند. یکی از اعضا نیز می تواند به عنوان ناظر درست نویسی جمله گروه را کنترل کند.
روش مسابقه ای
املا به روش مسابقه ای روش دیگری از نحوه املا گفتن به شمار می رود. در این روش چند دانش آموز تقریبا هم سطح انتخاب می شود. ابتدا تخته کلاس را به دو یا سه قسمت تقسیم می کنیم و سپس کلمه یا جمله ای توسط معلم گفته می شود.
املای جای خالی
این روش به دو صورت حذف کامل کلمه یا حذف بخشی از کلمه به صورت حروف قابل اجراست، بدین صرت که در یک متن از پیش تهیه شده بعضی از کلمات یا حروف را جا می اندازیم، سپس از روی متن برای کلاس می خوانیم و حتی کلمه ای هم که جا افتاده است توسط معلم قرائت می شود. دانش آموزان پس از شنیدن کلمه جای خالی را پر می کنند.
املای تصویری
الف) تصاویر نیمه مجسم: دانش آموزان باید واژه ها متناسب با هر تصویر را زیر آن بنویسند.
ب) اجسام مجسم: تعدادی از وسایلی که دانش آموزان نوشتن کامل ان را آموخته اند روی میز می چینیم، تا دانش آموزان به صورت فردی یا با مشورت هم و به صورت گروهی املای آن وسایل را بنویسند.
املای مشورتی
در این روش اعضای گروه در ساخت جمله و یا متن کامل املا شرکت فعال دارند. می توانیم کلماتی را در اختیار گروه ها گذاشته تا با هم فکری جمله های معنی دار و کامل بسازند.
استفاده از خمیرهای بازی در دیکته
هر گروه از دانش آموزان حروف یا کلمه ای را با خمیر بازی درست می کنند و در معرض دید دیگر گروه ها قرار می دهند.
املای صوتی
در این روش متن املا از شب قبل توسط معلم روی نوار کاست ضبط می شود. موقع املا این نوار در کلاس پخش می شود تا کودک متن را بنویسد. نکته ای که در این جا قابل ذکر است، متن ضبط شده نباید سریع و بدون تکرار باشد. همچنین برای تنوع بیشتر می توان از صدای فرد دیگری برای انجام این کار کمک گرفت.
استفاده از هر کدام از روش های املا گویی در بالا بستگی به تعداد دانش آموزان، سن دانش آموزان و عوامل دیگری وابسته است
2) هر گروه یك متن املاء با كمك تمام اعضای گروه خود می نویسد و معلم املای همه گروهها را جمع آوری كرده و می خواند سپس یا بهترین دیكته به كل كلاس گفته می شود و یا از هر گروه یك پاراگراف انتخاب كرده و دیكته تلفیقی تهیه كرده و به كل كلاس، دیكته می گوییم. در این صورت متن دیكته را بچه ها انتخاب كرده اند.
3) دانش آموزان را گروه بندی می كنیم و سپس هر گروه متن دیكته ای را می نویسد و برای گروه دیگر می خواند تا آن گروه بنویسد. دیكته گروه به گروه نام دیگر این دیكته است.
۴) در مواقعی كه شاگردی ضعیف است و در املا پیشرفت چندانی ندارد، می توان دانش آموز ضعیف را كنار دانش اموزی قوی نشاند تا بعضی از لغات را كه برایش مشكل است، با مشورت بنویسد. در نتیجه دانش آموز ضعیف، هم آن لغت را به خوبی به ذهن می سپارد و هم با افت نمره به طور مكرر مواجه نمی شود. البته این روش نباید به طور تكراری و همیشگی باشد.
5) در هنگام تصحیح كردن املا، معلم صحیح لغات را نمی نویسد و دانش آموزان خودشان درست لغات را از كتاب پیدا می كنند و بعد معلم به آن املا نمره می دهد. یعنی، ابتدا دور كلمات اشتباه خط كشیده می شود و صحیح آن را بچه ها می نویسند و معلم به صحیح نوشتن آنها نمره می دهد.
6) روش دیگر این است كه معلم بهتر است متن دیكته را قبل از املا برای بچه ها بخواند، ولی بچه ها چیزی ننویسند و تنها گوش دهند.
7) بعد از املا باید متن مجددا خوانده شود، یعنی در هر املا كل متن باید سه بار خوانده شود.
8) در صورت دیگر املا، می توان شفاهی دیكته را خواند و بچه ها لغات مهم آن را هجی كنند و در هوا بنویسند.
9) نوع دیگر املا می تواند چنین باشد كه شاگرد پشت سری، كلمات را روی پشت فرد جلویی بنویسد و شاگرد جلویی از روش حركت انگشتی فرد عقبی بتواند لغات را بفهمد و بنویسد، كه این یك نوع بازی و املا است.
10) در روش دیگر به بچه ها گفته می شود كه روزنامه با خود به كلاس بیاورند و لغات را ببرند و از لغات بریده شده یك بند املا برای معلم درست كنند و بروی ورقه بچسبانند. این روش را می توان به صورت گروهی نیز انجام داد.
11) می توان متن املایی را به صورت پلی كپی بدون نقطه، بدون تشدید و یا به صورت لغات ناقص به دانش آموزان داد تا آنان در جای مناسب نقطه بگذارند یا تشدید قرار دهند و یا لغات ناقص را كامل كنند.
12) می توان دیكته را به صورت لغات صحیح و غلط در كنار هم قرار داد تا بچه ها كلمه غلط را خط بزنند.
13) روش دیگر املا می تواند به صورت تصویری باشد. یعنی، شكل را به دانش آموزان بدهیم تا آنان املای صحیح آن را بنویسند. (در پایه اول و دوم)
14) املای تقویت حافظه: بدین صورت كه معلم متنی را روی تخته می نویسد و سپس متن را برای دانش آموزان می خواند و سپس روی نوشته هایش روی تخته پرده می كشد و بچه ها باید هر آنچه از متن فهمیده اند بنویسند. سپس معلم پرده را از تخته بر می دارد و بچه ها متن خود را با متن تخته مقایسه می كنند و به خود امتیاز می دهند.
15) روش دیگر، می تواند استفاده از آینه باشد كه كلمات را برعكس بنویسیم و بچه ها با آینه درست آن را بنویسند و یا صحیح آن را بخوانند.
16) دیكته آبی: روش كار این است كه، بچه ها به صورت انفرادی یا گروهی با خود آب پاش به مدرسه می آورند و با آب دیكته را روی زمین می نویسند و گروهی نوشته های خود را تصحیح می كنند.
17) از روشهای موجود در تصحیح املا این است كه دانش آموزان با اشتباهات خود جمله بسازند و یا دیكته به صورت جمله سازی از لغات مهم درس باشد.
18) دانش آموزان كلمات مهم یا مشكل درس را روی پارچه بنویسند و سپس با خمیر یا نخ و سوزن كلمات را بسازند و یا بدوزند كه در این صورت هنر و بازی توامان می شوند. (یادگیری تلفیقی)
19) دانش آموزان از اشتباهات خود در املا كلمات هم خانواده، متضاد و یا هم معنا بنویسند.
20) برای آشنایی دانش آموزان با انواع صداها و لهجه ها در هنگام دیكته گفتن و از این كه بچه ها تنها به صدا و لحن معلم خود خو نگیرند، معلم می تواند از اطرافیان خود بخواهد تا متن املا را بر روی نوار بخوانند و صدای خود را ضبط كنند و سپس آن متن را به كلاس بیاورد و بچه ها از روی آن نوار دیكته بنویسند تا در هنگام ارزشیابی پایانی و یا هر زمان دیگر بچه ها دچار مشكل نشوند.
21) همكاران معلم می توانند در املاهای كلاسی جای خود را تعویض كنند و به بچه های كلاسهای دیگر املا بگویند تا بچه ها با انواع صداها و لحن و گویش در دیكته آشنا شوند
22) دانش آموزان می توانند به والدین خود دیكته بگویند و والدین در املای خود چند كلمه را اشتباه بنویسند تا بچه ها آنها را تصحیح كنند و به پدر و مادر خود نمره دهند.
23) بچه ها می توانند به معلم خود دیكته بگویند. هر گروه یك پاراگراف به معلم بگوید و در انتها گروهها ورقه معلم را تصحیح كنند و یا هر گروه پاراگراف مخصوص به خود را تصحیح كند.
۲۴) برای والدین بی سواد، فرزند می تواند صدای خود را ضبط كند و از روی صدای خود به خودش دیكته بگوید یعنی صدای ضبط شده ی خود را جایگزین صدای اولیای خود كه بی سواد هستند، نماید.
25) یكی دیگر از روش ها برای تصحیح املا این است كه میتوان املا را به بچه ها داد تا تصحیح كنند، ولی در نهایت نمره نهایی را معلم بدهد یا دانش آموزان تصحیح كننده با مداد كنار دفتر فرد، نمره بگذارند و بعد معلم نمره خود را با نمره ای كه دانش آموزان داده مقایسه كند.
26) معلم لغاتی را بروی مقوا می نویسد و مقوا را به تخته نصب می كند و زمان كوتاهی وقت می دهد تا دانش آموزان كلمات را به دقت نگاه كنند و سپس مقوا را جمع می كند. در اینجا بچه ها هر آن چه از لغات در ذهنشان مانده است را می نویسند و معلم لغات و كلمات آنان را تصحیح می كند تا دقت آنان سنجیده شود.
27) دانش آموزان املا را در هوا بنویسند و معلم در هوا تصحیح كنیم، نه با قلم بر روی كاغذ.
28) معلم می توان املا را بر روی چندین كارت بنویسد و این كارت ها را بین گروهها تقسیم كند تا تمام گروهها كارتها را ببینند و سپس كارتها را جمع كرده و از روی آنها دیكته بگوید.
زبان اشاره زبانی است که برای انتقال مفهوم به جای ا نتقال الگوهای صوتی، از الگوهای اشاره استفاده میکند. (ارتباط دستی،ارتباط غیر کلامی)- ترکیب همزمان اشکال دست، سازگاری و حرکت دستان، بازوها یا بدن، حالات صورت برای بیان افکار گوینده.
هرجا ارتباط ناشنوایان وجود دارد، زبانهای اشاره به وجود میآیند. گرا مرهای پیچیده ی زبانهای صدها زبان اشاره اشاره به طور قابل ملاحظهای با گرامرهای زبانهای گفتاری تفاوت دارند. در سراسر دنیا استفاده میشود و در هسته ی فرهنگی ناشنوایان میباشند. برخی از زبانهای اشاره بعضی حرکات را از شناخت کلی کسب کردهاند، در حالی که بقیه زبان ها هیچ پایهای ندارند.
فهرست مندرجات
• 1- تاریخچه زبان اشاره
• 2- روابط زبانهای اشاره با زبانهای شفاهی
• 3- طبقه بندی زبانهای اشاره
• 4- طبقه بندی زبانهای اشارهای
• 5- گونه شناسی زبانهای اشارهای
• 6- فرم مکتوب زبانهای اشارهای
• 7- منابع
تاریخچه زبان اشاره
جان پابلو بونت، (تبدیل حروف و هنر برای تعلیم ناشنوایان به صحبت کردن)(مادرید سال۱۶۲۰). یکی از سوابق نوشتاری زبان اشاره در قرن پنجم قبل از میلاد مسیح، در کراتیلوس افلاتون یافت شد. جایی که سقراط گفت:( اگر ما صدا یا زبان نداشتیم، و قصد بیان چیزهایی را به دیگران داشتیم، آیا سعی نمیکردیم با حرکات دستهایمان، سر و بقیه اعضای بدن اشاراتی ایجاد کنیم، درست مثل افراد گنگ در حال حاضر به نظر میرسد گروههایی از ناشنوایان در طول تاریخ از زبانهای اشاره استفاده میکردند.
در دومین قرن یهودیه، مقاله ثبت شده ی گیتین در میشنا تصریح کرد که به منظور معاملات تجاری ( یک کرولال میتواند گفتگو را به وسیله ی ایما و اشاره کنترل کند. ) بن بثیرا میگوید که فرد ناشنوا ممکن است این کار را به وسیله حرکات لب انجام دهد.این نحوه تدریس در جامعه ی یهودی مشهور بود، جایی که مطالعه ی میشنا از دوران کودکی اجباری بود.
در سال ۱۶۲۰، جان پابلو بونت (تبدیل حروف و هنر برای تعلیم ناشنوایان به صحبت کردن) را در مادرید منتشر کرد. این کار اولین مقاله ی مصوت ها به نظر میآید، تنظیم روش تعلیم شفاهی برای ناشنوایان به وسیله استفاده از اشارات به شکل الفبای دستی به منظور ارتقاء ارتباط ناشنوایان.با استفاده از زبان اشارات بونت چارلز میشل دلپی الفبای دستی اش را در قرن هجدهم منتشر کرد. الفبایی که اساسا بدون تغییر در فرانسه و آ مریکای شمالی تا حال حاضر به جا ماندهاست.
زبان اشاره اغلب در مدارس سراسری برای دانش آموزان ناشنوا رشد یافت. در سال ۱۷۵۵،ابی اولین مدرسه برای بچههای ناشنوا را در پاریس تاسیس کرد. لورنت کلرک معروف ترین فارغ التحصیل آنجا بود.کلرک با توماس هاپکین برای تاسیس مدرسهای امریکایی برای ناشنوایان در هارتفورت، در سال ۱۸۱۷ به ایالات متحده امریکا رفتند. پسر گالودت ادوارد منیر مدرسهای برای ناشنوایان در سال ۱۸۵۷ در واشنگتن تاسیس کرد که در سال ۱۸۶۴ کالج ملی ناشنوایان شد.در حال حاضر دانشگاه گالودت نامیده میشود، که هنوز تنها دانشگاه علوم انسانی برای افراد ناشنوا در دنیاست.
به طور کلی، هر زبان گفتاری یک نوع زبان اشاره دارد به همان اندازه که هر جمعیت زبان شناختی شامل افرادی ناشنوا خواهد بود که زبان اشاره تولید خواهند کرد. در همین راستا، تاثیرات جغرافیایی و فرهنگی جمعیتها را جدا خواهد کرد و منجر به نسلی با زبانهای گفتاری متفاوت و ناهمگون میشود،همین تاثیرات بر روی زبانهای اشاره اجرا شده و بنابراین آنها به نگه داری همانندی خودشان طی زمانی سخت، و همان مکانهای تحت تاثیر قرار گرفته شده مثل زبانهای گفتار محلی ، گرایش پیدا میکنند.این مساله اگرچه زبانهای اشاره هیچ ارتباطی با زبانهای گفتاری سرزمینهایی که در آن به وجود آمدهاند ندارند اتفاق میافتد. استثناهای قابل توجهی دراین روال وجود دارند، اگرچه، همانطور که بعضی مناطق جغرافیایی از یک زبان گفتاری به طور مشترک استفاده میکنند، زبانهای اشاره ی متعدد، غیر وابسته دارند.تفاوتها در زبان اشاره ملی معمولا به موقعیت جغرافیایی مدارس شبانه روزی ناشنوایان بستگی دارد.
اشاره بین المللی در گذشته به جستونو معروف بود.اساسا در مسابقات بین المللی ناشنوایان از جمله دف لمپیک و جلسات فدراسیون جهانی ناشنوایان استفاده میشود. مطالعات اخیر اظهار داشت درحالی که اشاره بین المللی نوعی از زبان آمیزهای انگلیسی و چینی ست، نتیجه گرفتند که این زبان پیچیده تر از انگلیسی محاوره رایج است و در واقع بیشتر شبیه زبان اشارهاست.
زبان شناسی اشاره
در شرایطهای زبان شناختی، زبانهای اشاره مانند هر زبان شفاهی علی رغم درک اشتباه رایجی که آنها زبانهای واقعی نیستند،غنی و پیچیده هستند.زبان شناسان حرفهای زبانهای اشاره ی زیادی را مطالعه کردند و دریافتند که آنها همه ی اجزای زبان شناختی را دارا هستند که مانند زبانهای واقعی نیاز به طبقه بندی شدن دارند.
زبانهای اشاره تقلیدی نیستند- به مفهوم دیگر، اشارات قراردادی هستند، اغلب اختیاری هستند و الزاما ارتباط عینی با کلمه مرجعشان ندارند، بیشتر زبانهای گفتاری نام آوا نیستند.در حالی که تصویرگری در زبانهای اشاره سازمان یافته تر و گسترده تر از زبانهای گفتاریست، تفاوت قطعی نیست و نه تصویر عینی از یک زبان بیانی هستند.
گرامرهای پیچیده ی زبان خود را دارا هستندو قابل استفاده برای بحث کردن در مورد هر موضوعی هستند، از ساده و غیر انتزاعی گرفته تا پیچیده و انتزاعی زبانهای اشاره مثل زبانهای گفتاری از قسمتهای ابتدایی و بی معنی به قسمتهای با معنی سازماندهی میشوند.
عناصر یک اشاره عبارتند از: تکان دست ها(یا شکل دستها)، جهت شناسی(یا جهت کف دست)، موقعیت(یا محل تلفظ) حرکت وعلامتهای غیردستی(یا حالت صورت) که در اکرونیم HOLME خلاصه شدهاند.خصوصیات زبان شناسی معمول در زبانهای اشاره ناشنوایان دسته بندی گستردهای دارند، درجه بالایی از صرف و تفسیر موضوعی نحو. بسیاری از ویژگیهای زبانشناسی منحصربه فرد از توانایی زبانهای اشاره برای تولید معنی در قسمتهای مختلف میدان دید به طور همزمان ظاهر میشوند. برای مثال: گیرنده یک پیام اشاره میتواند معانی را که توسط دستها، حالت چهره و حالت بدن در یک لحظه به وجود میآیند بخواند. این یک مقایسهاست با زبانهای شفاهی که در ان صداهایی که کلمات را میسازند، اغلب متوالی اند.
مولف: دکتر مصطفی تبریزی
ناشر : انتشارات فراوان
چاپ ۲۱ سال ۱۳۹۱
شابک : ۹۷۸-۹۶۴-۶۱۳۵-۰۴-۸
قیمت : ۳۲۰۰ تومان
۱۲۸ صفحه
A |
B |
C |
D |
E |
F |
H |
I |
J | |
K |
L |
M |
N |
O |
P |
Q |
T | ||
U |
V |
W |
Y | |
Z | ||||
SCH |
Ä |
Ö |
Ü |